در طول تاریخ، بیماری التهابی روده (IBD) معمولاً به عنوان یک بیماری که بیشتر در افراد سفیدپوست دیده می‌شود شناخته شده است. اما در سال‌های اخیر، مواردی از افزایش ابتلا به IBD در گروه‌های اقلیتی مانند سیاه‌پوستان، هیسپانیک/لاتینیکس، آسیایی‌های شرقی و جنوب‌شرقی و سایر گروه‌های نژادی و قومی گزارش شده است. تحقیقات جدید نشان می‌دهند که تشخیص IBD در این گروه‌ها افزایش یافته است.
اگرچه هنوز اطلاعات کاملی درباره علت این افزایش وجود ندارد، اما این تغییر در الگوهای ابتلا می‌تواند به دلیل دسترسی کمتر به مراقبت‌های بهداشتی، تبعیض‌های ناآگاهانه پزشکی یا تفاوت‌های ژنتیکی و محیطی باشد. بر اساس برخی مطالعات، افراد سیاه‌پوست یا کسانی که بیمه عمومی دارند، در مقایسه با افراد سفیدپوست یا کسانی که بیمه خصوصی دارند، کمتر احتمال دارد که ارزیابی‌های لازم برای تشخیص دقیق دریافت کنند.
inflammatory bowel disease(IBD) چیست؟
بیماری التهابی روده یک بیماری مزمن و التهابی است که روده را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند به طور پیوسته پیشرفت کند یا به طور متناوب عود و سپس بهبود یابد.
دو نوع اصلی IBD عبارتند از:
- کولیت اولسراتیو (Ulcerative Colitis - UC):
این بیماری تنها رکتوم و کولون را تحت تأثیر قرار می‌دهد. - بیماری کرون (Crohn's Disease - CD):
این بیماری می‌تواند هر بخشی از دستگاه گوارش را از دهان تا مقعد تحت تأثیر قرار دهد و ممکن است به مشکلاتی مانند آبسه‌ها، تنگی‌ها و فیستولاها منجر شود.
این بیماری اغلب می‌تواند ارگان‌های خارج از دستگاه گوارش مانند مفاصل، پوست و چشم‌ها را نیز درگیر کند.
عوامل موثر در تأخیر تشخیص
یکی از مشکلات عمده در تشخیص به‌موقع IBD در گروه‌های اقلیتی، کمبود آگاهی در بین پزشکان و همچنین موانع اقتصادی و اجتماعی است. افراد از گروه‌های اقلیتی ممکن است به دلیل دسترسی کمتر به مراقبت‌های بهداشتی یا عدم توانایی مالی در پرداخت هزینه‌های پزشکی، از درمان مؤثر بهره‌مند نشوند.
تأخیر در تشخیص می‌تواند منجر به عوارضی مانند تنگی روده، فیستول، آبسه و حتی سرطان روده شود. از این رو، تشخیص زودهنگام و آغاز درمان مناسب می‌تواند خطرات جدی را کاهش دهد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به IBD را بهبود بخشد.
تفاوت‌های بهداشتی در بیماری‌های التهابی روده
در میان افراد سیاه‌پوست مبتلا به IBD، نرخ استفاده از اورژانس و بستری شدن در بیمارستان بالاتر است. این افراد به احتمال زیاد از مراقبت‌های منظم پزشکان گوارش برخوردار نیستند. همچنین، مطالعات نشان داده‌اند که میزان بستری شدن در بیماران سفیدپوست کاهش یافته است، در حالی که این روند در بیماران سیاه‌پوست همچنان ثابت مانده است.
این تفاوت‌ها می‌تواند به دلیل عواملی مانند وضعیت اجتماعی-اقتصادی، دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و تفاوت‌های ژنتیکی باشد. افرادی که درآمد کمتری دارند، بیشتر در معرض بیماری‌های شدیدتر و بستری شدن در بیمارستان به علت IBD هستند.
اقدامات درمانی
در حال حاضر، درمان بیماری‌های التهابی روده مانند کولیت اولسرو و بیماری کرون، شامل داروهای خوراکی، درمان‌های داخل‌وریدی، تغییرات غذایی و گاهی اوقات جراحی است. هدف از درمان دستیابی به وضعیت بهبود پایدار است تا علائم کاهش یابد و کیفیت زندگی به حداکثر برسد.
درمان IBD نیاز به یک تیم پزشکی شامل پزشک عمومی، متخصص گوارش، داروساز، جراح و متخصص تغذیه دارد. در این فرآیند، بیمار به عنوان عضو مرکزی تیم درمان عمل می‌کند و تمامی اعضای تیم به‌عنوان راهنما و مشاور در کنار او خواهند بود.
نکات مهم در تشخیص بیماری‌های التهابی روده
برای تشخیص دقیق بیماری‌های التهابی روده، مهم است که افرادی که علائمی مانند اسهال، خون در مدفوع، درد شکمی و تهوع را تجربه می‌کنند، هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنند. این علائم می‌توانند نشان‌دهنده بیماری کرون یا کولیت اولسرو باشند.
برای تشخیص دقیق‌تر، پزشک ممکن است از آزمایش‌هایی مانند کولونوسکوپی، اندوسکوپی بالایی و تصویربرداری استفاده کند.
چطور می‌توان IBD را مدیریت کرد؟
موفقیت در درمان IBD بستگی به تشخیص زودهنگام و انتخاب برنامه درمانی مناسب دارد. استفاده از داروهای مناسب، تغذیه سالم و تغییرات در سبک زندگی می‌تواند به کنترل بیماری کمک کند. افراد مبتلا به IBD باید با پزشکان خود همکاری کنند تا بهترین درمان ممکن را پیدا کنند و علائم بیماری را به حداقل برسانند.